Μια επιστολή από την Λέρο της φίλης μας Ματίνας

Αγαπητοί μου φίλοι ,
ή πιό κάτω επιστολή μια επιστολή γεμάτη ανθρωπιά και αλληλεγγύη μου εστάλει στο         Ε- mail μου χωρίς να μου αναφέρει η φίλη αν θέλει να την αναρτήσω και για αυτό το λόγο δεν φαίνεται το επώνυμο της φίλης .
Επειδή όμως πιστεύω ότι φανερώνει τα ενδόμυχα αισθήματα της πλειοψηφίας των φίλων μου την αναρτώ και θα παρακαλούσα να την σεβαστείτε .
Ευχαριστώ πολύ

Στέλλα

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

          Τους τελευταίους μήνες αυξήθηκαν κατακόρυφα τα κρούσματα ρατσιστικής βίας στη χώρα μας. Μαυροντυμένες συμμορίες νεοφασιστών, κηρύττουν το μίσος και την ωμή βία, προβαίνοντας σε εγκληματικές πράξεις κατά μεταναστών, τσιγγάνων, ομοφυλοφίλων και γενικά κατά οποιουδήποτε «άλλου». Ανθρωποειδή, που σπέρνουν το διχασμό και τον φόβο. Το δηλητηριώδες κλίμα συντηρούν, πολλές φορές καλλιεργούν τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, κατασκευάζοντας έντεχνα «εχθρούς», δηλητηριάζοντας τον πληθυσμό της χώρας, στοχεύοντας και αυτά με τη σειρά τους στη μετατροπή των ανθρώπων σε ανθρωποειδή. Πίσω από τα λόγια και τα γραπτά των ακριβοπληρωμένων δημοσιογράφων ένα μήνυμα υπάρχει  «μισείστε, στραφείτε ο ένας εναντίον του άλλου, εξοντώστε ή ανεχθείτε την εξόντωση των άλλων».

          Ευτυχώς το μήνυμα αυτό δεν περνά στη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Με όπλο την αλληλεγγύη και έχοντας ως αντίδοτο τη δύναμη της ψυχής τους οι άνθρωποι δεν δηλητηριάζονται, δεν μεταλλάσσονται σε ανθρωποειδή με άδειο βλέμμα και χέρια δολοφόνων. Παραμένουν άνθρωποι με αισθήματα, με συμπόνοια, με συντροφικότητα και με μάτια που δακρύζουν ακόμα.  

          Εδώ στην ακριτική Λέρο, που τις τελευταίες εβδομάδες δέχεται νέο κύμα μεταναστών και προσφύγων, μεγαλώνει καθημερινά μια ανθρώπινη αλυσίδα αγάπης και αλληλεγγύης. Οι πολίτες, αντιλαμβανόμενοι ότι στο συμπολίτη μας, που υποφέρει από τις συνέπειες της οικονομικής βαρβαρότητας ,προστέθηκε και ο πρόσφυγας, που ξεριζώθηκε από τον τόπο του βίαια, δεν έμειναν απαθείς. Διαμαρτύρονται διαρκώς για το γεγονός ότι άνθρωποι όλων των ηλικιών ακόμη και βρέφη κρατούνται μέσα στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος σε εντελώς ακατάλληλες συνθήκες, που δημιουργούν κινδύνους για τους ίδιους αλλά και για τους αστυνομικούς υπαλλήλους. Αλλά δεν σταματούν στη διαμαρτυρία. Με όποιο τρόπο μπορούν προσπαθούν να βοηθήσουν τους κατατρεγμένους συνανθρώπους μας. Μια μικρή αποθήκη του Α.Τ. Λέρου γεμίζει διαρκώς από προσφορές των πολιτών. Η Στέλλα φέρνει νερά, η Ελένη πάνες για τα μωρά, η Γεωργία είδη υγιεινής, ο Δημήτρης μπισκότα, η Νίκη γάλα και κρουασάν, η Άννα δίνει από το μαγαζί της πορτ – μπεμπέ για το νεογέννητο από τη Συρία, ο άνεργος Νίκος ζητά να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο, ο Αλέξης, η Μαριάννα, η Μπερναντέτ, ο Τζέφρυ, η Μαρία, οι αστυνομικοί του τμήματος και τόσοι – τόσοι άλλοι κινητοποιούνται και βοηθούν. Άνθρωποι που τείνουν το χέρι στους άλλους συνανθρώπους μας, τους σύγχρονους ικέτες χωρίς να ενδιαφέρονται για το χρώμα, τη φυλή, την εθνικότητα και το θρήσκευμά τους.

Οι ιαχές των θηρίων δεν κατάφεραν να θολώσουν το μυαλό, δεν κατάφεραν να νεκρώσουν την ψυχή.

Η πλειοψηφία των πολιτών αντιστέκεται, δρα συλλογικά και δεν την αγγίζει η φασιστική και ναζιστική ιδεολογία.

Αυτό είναι το δικό μας «Τάγμα». Ένα τάγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

                                   Έτσι θα συνεχίσουμε.

       

                                 Λέρος, 18 Σεπτεμβρίου 2012  

                        Ματίνα ....... – ...........