Αγαπητοί
μου φίλοι με αφορμή την επιστολή που απέστειλε η κ.Αγάπη Καρακατσάνη στην
εφημερίδα "Συμιακός " και επειδή με βρίσκει όπως πιστεύω και εσάς
απόλυτα σύμφωνους με τα γραφόμενα της φρονώ ότι καλό είναι να την αναδημοσιεύσω
αναρτώντας την και στο ιστολόγιο μας και να την ευχαριστήσω για την ανάδειξη
αυτού του φοβερού ολισθήματος που υπέπεσε για μιά ακόμα φορά ο Δήμος Σύμης .
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην εξής πρόταση της επιστολής " τον οργανικό δεσμό τόπου –μουσείου, που επιδιώκει πάση θυσία και με οποιοδήποτε κόστος κάθε μουσείο (όπως το Μουσείο Ακροπόλεως), ο Δήμος Σύμης τον θρυμματίζει χωρίς περίσκεψη και κυρίως χωρίς αιδώ. " πρόταση που πρέπει όλοι οι σοβαρά σκεπτόμενοι και νοήμονες να την λάβουν σοβαρά υπόψη τους και να προβληματίσει αυτούς τους δημοτικούς συμβούλους οι οποίοι συνετέλεσαν και συναυτούργησαν σε αυτού του είδους πολιτιστικό έγκλημα .
Θα ξεκινήσω με τον ορισμό της λέξης Αβδηριτισμός αναφέροντας πόσο εύστοχα και παραστατικα τον χρησιμοποιεί και αναφέρεται η κ.Καρακατσάνη στην επιστολή της
Η έκφραση «Αβδηριτισμός» σημαίνει μία πράξη ή μία σκέψη, που τη χαρακτηρίζει η προσπάθεια ανόητης επίδειξης. Πράγματι, αναφέρεται ότι οι Αβδηρίτες –κάτοικοι της πόλεως Άβδηρα, κοντά στις εκβολές του ποταμού Νέστου, στη Θράκη, είχαν μιαν ανόητη ματαιοδοξία και κατά την αρχαιότητα κυκλοφορούσαν εις βάρος τους ένα σωρό πειρακτικά ανέκδοτα.
Ένα από τα πιο γνωστά είναι το εξής: Οι Αβδηρίτες αποφάσισαν κάποτε να κατασκευάσουν ένα υδραγωγείο, για να υδρεύσουν την πόλη τους, που δεν είχε νερό. Έτσι άρχισαν έναν έρανο και με το σημαντικό ποσόν που μάζεψαν, κατασκεύασαν μια μεγάλη δεξαμενή και μια εξ’ ίσου ωραιότατη καλλιμάρμαρη βρύση.
Όταν όλα αυτά ήταν έτοιμα, ανακάλυψαν ότι είχαν λησμονήσει το σπουδαιότερο: τη μεταφορά δηλαδή του νερού στην πόλη!
Και επειδή στο μεταξύ τα λεφτά είχαν εξαντληθεί, έμειναν η δεξαμενή και η βρύση χωρίς νερό!
Κάποτε επισκέφτηκε τα Άβδηρα ο Διογένης ο Κυνικός. Όταν αντίκρισε τη μεγαλοπρεπέστατη και τεράστια πύλη της πόλης, η οποία βρισκόταν σε μεγάλη αντίθεση μπροστά στην έκταση, αλλά και τους κατοίκους της, είπε στους Αβδηρίτες: «Σας συνιστώ να φράξετε λίγο την πύλη σας, γιατί υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει από εκεί μέσα ολόκληρη η πόλη σας ...».
Η επιστολή την οποία επαναλαμβάνω αναδημοσιεύω από την εφημερίδα Συμιακός έχει ώς εξής
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην εξής πρόταση της επιστολής " τον οργανικό δεσμό τόπου –μουσείου, που επιδιώκει πάση θυσία και με οποιοδήποτε κόστος κάθε μουσείο (όπως το Μουσείο Ακροπόλεως), ο Δήμος Σύμης τον θρυμματίζει χωρίς περίσκεψη και κυρίως χωρίς αιδώ. " πρόταση που πρέπει όλοι οι σοβαρά σκεπτόμενοι και νοήμονες να την λάβουν σοβαρά υπόψη τους και να προβληματίσει αυτούς τους δημοτικούς συμβούλους οι οποίοι συνετέλεσαν και συναυτούργησαν σε αυτού του είδους πολιτιστικό έγκλημα .
Θα ξεκινήσω με τον ορισμό της λέξης Αβδηριτισμός αναφέροντας πόσο εύστοχα και παραστατικα τον χρησιμοποιεί και αναφέρεται η κ.Καρακατσάνη στην επιστολή της
Η έκφραση «Αβδηριτισμός» σημαίνει μία πράξη ή μία σκέψη, που τη χαρακτηρίζει η προσπάθεια ανόητης επίδειξης. Πράγματι, αναφέρεται ότι οι Αβδηρίτες –κάτοικοι της πόλεως Άβδηρα, κοντά στις εκβολές του ποταμού Νέστου, στη Θράκη, είχαν μιαν ανόητη ματαιοδοξία και κατά την αρχαιότητα κυκλοφορούσαν εις βάρος τους ένα σωρό πειρακτικά ανέκδοτα.
Ένα από τα πιο γνωστά είναι το εξής: Οι Αβδηρίτες αποφάσισαν κάποτε να κατασκευάσουν ένα υδραγωγείο, για να υδρεύσουν την πόλη τους, που δεν είχε νερό. Έτσι άρχισαν έναν έρανο και με το σημαντικό ποσόν που μάζεψαν, κατασκεύασαν μια μεγάλη δεξαμενή και μια εξ’ ίσου ωραιότατη καλλιμάρμαρη βρύση.
Όταν όλα αυτά ήταν έτοιμα, ανακάλυψαν ότι είχαν λησμονήσει το σπουδαιότερο: τη μεταφορά δηλαδή του νερού στην πόλη!
Και επειδή στο μεταξύ τα λεφτά είχαν εξαντληθεί, έμειναν η δεξαμενή και η βρύση χωρίς νερό!
Κάποτε επισκέφτηκε τα Άβδηρα ο Διογένης ο Κυνικός. Όταν αντίκρισε τη μεγαλοπρεπέστατη και τεράστια πύλη της πόλης, η οποία βρισκόταν σε μεγάλη αντίθεση μπροστά στην έκταση, αλλά και τους κατοίκους της, είπε στους Αβδηρίτες: «Σας συνιστώ να φράξετε λίγο την πύλη σας, γιατί υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει από εκεί μέσα ολόκληρη η πόλη σας ...».
Η επιστολή την οποία επαναλαμβάνω αναδημοσιεύω από την εφημερίδα Συμιακός έχει ώς εξής