Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ: ΜΙΑ ΙΔΙΟΦΥΙΑ Ή ΕΝΑΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ;
Του Νικολού Φαρμακίδη
πολιτικού μηχανικού
Ένας Συμιακός, ο Κωνσταντίνος Σιμωνίδης, μια ιδιοφυΐα που
έζησε από το 1820 μέχρι 1867 ή το 1902, έκανε μοναδικό στόχο της ζωής του και
τα κατάφερε να αλώσει τις Ακαδημίες και τα Μουσεία της Ευρώπης. Η ιστορία του
είναι συναρπαστική, αλλά πάνω από όλα «τα χειρόγραφα του τινάζουν επιστημονικές
έννοιες στον αέρα, κάνουν ακαδημίες και μουσεία να τρέμουν συθέμελα», λέει ο
συγγραφέας Rüdiger Schaper. Και αυτό συνεχίζεται και τώρα και θα ταλαιπωρεί και στο μέλλον, έχοντας
υποθηκεύσει την γνώση των λεγόμενων «λογίων», της δυτικής Ευρώπης για αιώνες.
Τα 2.000 ή 5.000 χειρόγραφα, που κανείς δε ξέρει ποια είναι, τους κάνουν να
διερωτώνται γιατί αυτός ο άνθρωπος βάλθηκε να τους κάνει τόσο μεγάλο κακό. Δεν
βρίσκουν απαντήσεις, γιατί δεν φτάνει ο νους τους, αφού δεν καταλαβαίνουν το
βασικότερο, τη φύση ενός «πληγωμένου Συμιακού».
Ένας Γερμανός, ο Rüdiger Schaper, αρχισυντάκτης
του πολιτιστικού τμήματος της εφημερίδας Tagespiegel, εντυπωσιάζεται από την προσωπικότητά του και
γράφει μια βιογραφία του, η οποία στα ελληνικά κυκλοφορεί με τον τίλο «Η
ΟΔΥΣΣΕΙΑ του πλαστογράφου Κωνσταντίνου Σιμωνίδη» (εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ). Καλή
προσπάθεια αλλά δεν είναι αυτός ο Σιμωνίδης, αφού ο συγγραφέας, παρασυρμένος
από ανόητες ιστορίες των εχθρών του ή ενδεχόμενα και του ίδιου του
Κωνσταντίνου, επειδή του άρεσε να περιπαίζει τους πάντες, τον περιγράφει ως
περιθωριακό άτομο.
Ο συγγραφέας δεν κατάλαβε
ούτε που γεννήθηκε, γιατί τον μπέρδεψαν. Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 1820 μέσα
στη αναμπουμπούλα της Ελληνικής επανάστασης, σε ένα πλοίο που ταξίδευε από τη
Ύδρα για τη Σύμη, και ήταν γιος του Σίμωνα Σιμωνίδη και της Μαρίας από τη Σύμη.
Ο Κωνσταντίνος πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Σύμη, όπου έμαθε τα
πρώτα του γράμματα
